Lanetli Ay

Yatıyorum , ağaçlar üzerime eğilmiş
Dört bir yanından tutmuş bırakmıyorlar
Kırmızı ay tam tepemde
Birazdan okuyacak kararı
O biliyor bütün yaptıklarımı sana
Gözlerim kapanıyor, izin vermiyor uyumama
Bir tek o biliyor ikimizi
Her zamanki gibi değil, sinirlenmiş
Kaçmam lazım her zamanki gibi
Boş vermem, unutmam lazım
Hep yaptığım gibi
Ay bağırıyor ama kızıl kızıl
Ağaçlar vuruyorlar dallarını üstüme
Biliyorum hak ettim ben,
Seven aptal gibi hak eder her şeyi zaten
Bırakıyorlar sonra, halim kalmamış
Yazıyor gökyüzüne bir şeyler
Okuyamıyorum ama, ayırt edemiyorum kırmızıyı
Güneşi mi tercih ederdin diyor sonra
Sallanıyor ağaçlar olanca neşeleriyle
Hiç bir dönemde bu kadar yalnız olmamıştım
Bu kadar çaresiz
Hiç bir ay bırakmamıştı beni ortada
Hiç biri sorgulamamıştı aymazlığımı
Karar belli benim ya da onun alınması
Toprak tarafından dolunayda
Biliyor kızıl ay- her şeyi biliyor
Onsuz yok olacağımın farkında
Ne kadar zamanım var diyorum
Ne kadar zamana ihtiyacın var diye soruyor
Gerek yok aslında, farkımda değil artık
Ben de gerek yok diyorum
Her zamanki gibi bırakıyorum kendimi aya
Ağaç kökleri ve lanetli ay son hatırladığım
Bir de eskilerden bir resim
Yavaş yavaş toprakla kaplanıyor
Bütün olanlar, bir daha olmamak üzere kayboluyor.