Buradayım

Bilmiyorum kaç gecedir böyleyim
Konuşmayı bile beceremiyorum sen yokken
Tek kelimene bile aç olan ben
Sessizliğinde anlamsızca boğuluyorum
Bir kere daha hissedebilseydim varlığını
Sevmesini bilmesen de benim kadar
Bir parça olsaydın keşke, görseydim gülüşünü
Geri çekilmezdim, bırakmazdım sana yarını
Renkler fark etmiyor artık, Nisan da
Her yerde senin olmadığın beceriksiz bir sarı
Ben bıraktığın tayfunda boşlukta savrulurken
Sende yaprak bile kıpırdamıyor aslında
Sen biliyorsun hangisinin daha iyi olduğunu
Bana sorma hayır, ben seçenek bile değilim artık
Hey şey ortada, görmek isteyen için apaçık
İtiraf et kendine de, beni unuttuğunu
Yeter, bir kere öldür beni