Kim kurtarabilir beni dediğinde
Bilmiyordu daha
Beni ve özgürlük kavramını
Seçmek bile istemiyordu kurtulmayı
Yalan söylemiyorum
Gökyüzüne yükselirken beraber
Aynısını söylemişti bana bunların
Sana da inanmıyorum demişti bir de
Ben de kurbağalara inanmıyordum sonuçta
Gidiyorduk sonuçta
Altımızda kurbağalar vraklarken
Dünya daha masalsı görünüyordu
Ayı da bu kadar büyük görmemişti hiç
Ve kırmızı, burada kırmızı oluyor çünkü ay
Eskiden de görmeden inanmazdı denizaltılara
Ben de uçan şeylere inanmazdım
Kelebekleri yapmasaydım küçükken
Burası çok kırmızı dediğinde
Tam da kızılın ne kadar yakıştığını düşünüyordum
Denize ve ona.
Değişim önemli dedim, her şey değişmeli
Salladı kafasını, bir şey anlamasa da
Onu kurtardığımda ilk defasında
Üzerinde kırmızı bir elbise vardı
Aşağıdaydı ama daha aşağıya inmek istiyordu
Beni daha tanımıyordu
Yıldızlar da uzak değildi burada
Biliyordum, ben yapmıştım hepsini
Yaşamın bu kısmını daha çok sevdiğini
Buraları bırakmak istemediğini söyledi
Ama inmek de istiyordu aşağıya
Bir de galiba
Beni istiyordu o, imkansızı
Olmazdı, ama kurtarırım seni dedim her gece
İnanmadı önce
Doğruydu, biliyordum, ben yapmıştım geceleri
Ve denizleri ve köprüleri ve o kırmızı elbiseyi
Değişim önemliydi, o hiç değişmedi ama
Hep seçmek istedi diğerini, hiç izin vermedim
Hep kurtardım onu
Başkaları da vardı, ama onu kurtardım hep
Sonuçta kızıl ona yakışıyordu en çok.
Anlamadığım tek şey ama,
Neden sürekli atladığı aşağıya,
Her defasında kendisini kurtaracağımı bildiği halde.
Yorumlar
Yorum Gönder