Saçma bir kitap. Zaten güzelliği saçmalığında. Meursault aslında hepimiz gibi, toplum tarafından kendisine empoze edilen hayatı yaşayan birisi. Aykırı birisi değil kesinlikle. Sadece hayatın anlamsızlığının bilincinde. Bizim yaptığımız gibi çevresini ve kendini kandırmıyor. Yaşam ve ölüm arasındaki bu kısa sürede herşeyi olduğu gibi kabul ediyor. Böylece her şeye kolaylıkla uyum sağlayabiliyor. Her şey çok basit hayat gibi; evlilik , öldürme, hapsolma, idam. Sadece bu şeyleri belli kalıplara sığdırmaya çalışanlara alışamıyor. Kitabın bir çok yerinde sanki kendimi seyrettim yukarıdan. Zaten Meursault da öyle yaşıyor. Bir bilgisayar oyununda kendimi oynar gibi sanki. Eninde sonunda oyunun biteceğini biliyor. Sonuç olarak her kafa yapısına hitap etmese de, benim kendimden bir şeyler bulduğum bir kitap diyebilirim.
Yorumlar
Yorum Gönder