- Ne yapıyorum?
- Biliyorsun.
- Bilmiyorum, söyle.
- İşte böyle gereksiz diyaloglara sokuyorsun beni.
- Aslında hayatta hiç "bir şey gereksizdir" diye düşünmemek lazım.
- Yazacak daha mantıklı şeyler olsaydı girecek miydin sence bu işe?
- Girerdim tabi, diyaloglar da önemlidir.
- Yalan söylediğini biliyorum.
- Biliyorsan ne olmuş? Şimdi buradayız ve bir şeyler yapmamız lazım. İzleyenler var.
- Ben yetenek yarışmasına sokabileceğin bir evcil hayvan değilim.
- Öyle olduğunu söyledim mi hiç? Sadece daha rahat oluyorum senin yanında.
- Sanmamaktayım yine.
- Bak şimdi de sen her şeyi bildiğini sanıyorsun.
- Her şeyi değil sadece seni.
- Geçen defa da böyle başlamıştık hatırlıyorsun.
- Bu diyaloglarda bile tekrara düşüyorsan, işin gerçekten bitmiş senin.
- Gerçekten mi? Birisi öyle mi dedi yoksa?
- Ne önemi var ki?
- Var tabi, biliyorsun ben başkalarının fikirlerine önem veririm.
- Aşırı önem verirsin.
- Evet, aşırı, ama böyleyim ben.
- Biliyorum dersem yine tekrara düşeceğiz değil mi?
- Kim dedi söyle hadi.
- Ben bir tek senin sırdaşın değilim, biliyorsun.
- Ama sırdaşımsın benim de.
- İşte senin bütün söylediklerini başkasına yetiştirsem ne olurdu ?
- Sadece iki kişinin yaşadığı bir evde çok zekice hareketler bunlar.
- Biraz gizem olsun istedim sadece.
- Zaten senden fazla bir şey beklemiyordum.
- Tamam, abartma lütfen.
- Öyle dedi demek, işim bitmiş benim.
- Geçen gün sen de öyle düşünmüyormuydun hani?
- O başka, insan kendi kendine bir çok şey söyler. Özellikle ben, kendimle ilgili en kötü şeyleri düşünmeye eğimliyim,
- Eee ?
- Başkası söyleyince farklı ama.
- Uff, keşke bugün de aklına saçma bir şeyler gelseydi de beni bu duruma sokmasaydın.
- Çok geç onun için.
- Hep geç kalıyorum sayende.
- Sen ne düşünüyorsun peki?
- Ne hakkında?
- Vakit kazanmaya çalışma, bitmiş mi gerçekten benim işim?
- Nereden bilebilirim ki? Her gün görüyorum ben seni, öyle olunca değişimleri kavrayamıyor insan.
- Sen insan değilsin ki.
- Aşağılama beni lütfen, benim de camım var.
- Çok komik olduğunu sanıyorsun değil mi?
- En azından senin gibi hep aynı şeyleri yazmıyorum.
- Tıpkı tahmin ettiğim gibi.
- Öyle demek istemedim, sinirlenince çıkıyor ağızdan.
- Ne demek istediğini gayet iyi biliyorum.
- Kırılmadığım bir son olmayacak değil mi benim?
- Sanmıyorum.
(Gürültü)
(İçerden) - Bir şey mi oldu sevgilim?
- Yok tatlım, sadece kazara aynayı kırdım.
Yorumlar
Yorum Gönder