İmkansızın Hikayesi

İmkansızın hikayesini yap dedi bana
Duraksadım
Bir resim yapmıştım bir zamanlar
Yarım şeylerle dolu kocaman bir dünya
Gökdelenler, fareler, çiçekler, tabancalar
Her şey yarımdı dünyamda, hatırladım
Olmazdı ama, imkansız değildi yeterince
Bir kitap yazmıştım yıllar önce
Çarpışan kadınlar ve atlardan başka
Deniz kızları ve turşu canavarları da vardı
Turşu ya da insan yiyen canlı canlı
O da olmaz dedim,
İmkansızın hikayesi farklı olmalı
Bir şarkı söylemiştim küçükken
Dünyadaki tüm sağır insanlar etrafıma toplanmış
Dinlemişlerdi çakmaklarıyla, kulakları varken
Hatta iki tanesi zıplamıştı en heyecanlı yerinde
Yok dedim yine , ona göre değil bunlar
Başka bir şey olmalı, daha farklı daha nadide
Bir film yapmıştım bir zamanlar körler için
Çok parlaktı her şey, göremiyordu hiçbir şey kimse
Gerek de yoktu zaten, ödül içindi sadece
Yeni nesillere tavsiyeler bile vardı içinde
Başka dedim kendi kendime sonra
Bir gezegen yapmıştım evde, güneş gitmişken
Güneşten gizli gizli yaptım evet
Ne yapayım çok katı güneş, istemiyor başka gezegen
Ben de saklamıştım satürnün halkasına
Halley'in kuyruğundan kurtaramadım ama
Hepsi sözde cennet, ya da sahte evet
Elbette olmadı bu da, mükemmeli istiyordum onun için
Bir gün bir çocuk yapmıştım, cumaydı akşam üstü
Büyüyemeyen ama her şeyi bilen bir çocuk
İmkansızı sormuştum ona, neydi ya da niçin
Herkes gibi o da hemen bana küstü
Gitti o da herkes gibi, sanki her şey bozuk
İmkansız neydi peki, ne istiyordu ona baktım
Ve anladım
Benim imkansızım oydu, ne yaparsam yapayım
Olamayacaktı biricik sevgili aşkım
Ona baktım ve ağladım.
Sadece ağladım