Yaz ve Son

En az Haziran kadar zor
Henüz sıcak güneş kadar
Siluetler, silik yaşanmışlıklar
Üç köşesinde yurdumun
Tavanda kanat çırpan kelimeler
Kimi yalnız, kimi buruk
Çiseliyor teki, farkında mı bilmiyorum
Açıyorum gözlerimi
Üzgün yüzler, üzgün ve boş
Üzgün ve boş, en az hayat kadar
Dönüyor ama hala dünya
Dönüyor inadına, bilmiyor sanki
Dışarıda bir düğün konvoyu
Uzakta bir masada akşamüstü rakısı
Başka bir evrende gülüşen çocuklar
Henüz gitmemiş orada
Gelmemiş Haziran
Düşmemiş daha ateş
Açıyorum gözlerimi
Üstüme geliyor ev
Anılar fışkırıyor çekmecelerden
Dönüyor dünya inadına
Bağırıyor kör Süreya geçmişten
Sizin hiç babanız öldü mü diye
Ölmemişti diyorum
Ölmemişti Haziran gelmeden önce