Kumun üzerinde çabalayan bir balık
Başkaldırmanın gereksizliği
Neden basit olamıyor hiç hayat
Bilmiyorun hangimiz gerçekten aşık
Güzel olan mı her zaman rahat
Veysel mi en uzağı görüyor yoksa
Tekne batıyor her yaz olduğu gibi
Kafesin içinde kırık hayaller
Eskiden kalma bulanık hevesler
Belki de kaybolmamıştır tamamen
Giden ama hayır diyemeyen asla
Ağlama daha fazla, ağlama artık
Zamana karşı çıkamıyor hiç kimse
Kafe Teras'ta ya da Marko Pasha
Parça parça düşüyor tüm anılar
Gözyaşları ile aynı aralıkta
Ellerim, dudaklarım, düşlerim
Kimse kavga etmiyor artık aşk için
Parmaklıklar ardında gözlerim
Umutsuz zaten tüm bekleyişler
Anlamsız artık her türlü yemin
Bırak ruhumu, beni bıraktığın gibi
Kır benliğimi, vur her şeyi yüzüme,
Yeter ki denizinden mahrum etme
Proteus korur seni sevdadan nasılsa
Ben suyun dışında nefes alamam ama
Yorumlar
Yorum Gönder