İstanköy
açıklarında sallanan bir teknede
Ya
da İstanbul'da alev kırmızısı bir gecede
Simsiyah
bir güneşin altında
Kendinden
geçerek çılgınlar gibi dans etsen de
Başladığını
hiç fark etmemiş olsan
Biterken
korkarak gözlerini kapasan
Benim
orada olduğumu bilmene rağmen
Arkanı
hiç dönmesen de
Tek
düşünebildiğin nasıl yalnız kalmayacağın
Nasıl
hayatı kandıracağın olsa da
Gideceğin
tüm yerler
Yaşayacağın
tüm masallar
Başlayacağın
tüm hayatlar
Hepsi
habersiz olsa da gece yarısı çağırandan
Seni
ve beni, konuşmak için belki sadece
Anlatamayacağın
bir özlem duysan da
Arasa
da gözlerin herkes unutmuşken
Hatırlasan
da her şeyi, aynı olduğu günleri
Ama
itiraf edemesen de kendine
Konuşmak
zorunda hissetmesen de
Her
şeyi benim öldürdüğümü düşünsen
Hatta
anlasan da en kötünün ben olduğumu
Susmak
zorunda değil kalbindeki
O
tanıdık kadife senfoni
Senin
için dönüyor bu dünya inanmasan da
İstanköy'de
ya da İstanbul'da
Ya
da biraz sonra gözlerini kapatacağın yatağında
Bir
kez daha düşün
Ölmek
zorunda değil film bitmeden Romeo
Yorumlar
Yorum Gönder