Seni ilk hayal ettiğimde
Henüz fark edememiştim aradığım şeyi
Issız bir ada ya da volkanik bir dağ
Garip bir ses denizden gelen
Ya da sadece bir sıcaklık içime işleyen
"-mesi gereken" diye düzelttin hemen
Biliyorum, sadece kolumu kaptırmadım sana
Her şeyim senin olmuştu sen istemesen de
Seni ilk hayal ettiğimde
Yoktun sen, şu anki halin
Sadece kelimeler ve cümlelerden oluşuyordun
Şarkı bile söyleyemiyordun o zaman
Bir iki basit kelime ara sıra
O basit iki kelime ile başarabileceklerini
Düşünememiştim kesinlikle
Seni ilk hayal ettiğimde
Basit şeyler görüyordum daha rüyalarımda
Pencere camlarına sadece yuvarlaklar çiziyor
Böyle şiirler yazmıyordum defterime
Defterim bile yoktu o zamanlar
Hala yok diyorsun şu anda, biliyorum
Biliyorsun her şeyimi, benim seni bildiğim gibi
Seni ilk hayal ettiğimde
Nehirler daha kurumamış, göller çekilmemişti
Bir yolunu bulup halletmiştik
Köye inen kurtları da
Henüz yoktu, şu anki gibi bir ölme hali
Aptal aptal ve gülerek bakıyordum etrafa
Ve mutluydum, tarlalardaki onca çizgiye rağmen
İlgilendirmiyordu beni senden başka bir şey
Seni ilk hayal ettiğimde
Çok iyi hatırlıyorum, saate bakmıştım duvardaki
İçimden bir şeyler akmıştı sana doğru o an
Islatmıştı seni, gülmenden anlamıştım
Sonradan çözmüştüm, müzik bizdik
Dans bizdik, kötü olan bütün melekler bizdik
Biz vardık sadece o anlarda, ben kayboluyordu
Netin nehirlerinde beraberce akıyorduk
Düşünmeden yarını
Seni ilk hayal ettiğimde
Sen de beni hayal etmiştin
İkimiz de yaratmıştık birbirimizi
Tam da istediğimiz biçimde
Sonra gerçekler önümüzü kesti
Hep keserler zaten, en kahpe şekilde
Yok oldu her şey, sen, ben, biz, jüpiter
Başladı tekrar hayatımızın kalan mutsuz kısmı
Seni ilk hayal ettiğimde
Bilmiyordum sonun böyle bir şey olduğunu
Bilseydim hayal eder miydim yine?
Bilmiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder