Cemil Kavukçu - Yalnız Uyuyanlar İçin

 

Cemil Kavukçu değerli bir öykücü. Keyifli bir kalemi var ve okutuyor kendini. Yalnız Uyuyanlar İçin kendisinin erken dönem kitaplarından. Başkasının Rüyaları gibi buruk bir tat bırakan sade güzel hikayeler. Yalnızlık ana tema diyeceğim, ama değil o kadar çok. Bir yalnızlık var, ama yazarın o kadar önemsediğini söyleyemem, alışmış, şikayetçi değil. Üslubu güzel, erkek hikayeleri bir parça galiba- ben kendimden bir şeyler buldum ama herkese hitap eder mi, bilemeyeceğim doğrusu. Hayal gücü, kendine yabancılaşma, sıradan ama o kadar da sıradan olmayan insanlar. Ya da iç dünyalarını gördüğümüzde aslında hiç kimsenin sıradan olamayacağını anlıyoruz kitap boyunca. Bazı hikayelerde doğa üstüne kaçış, bazılarında ölüm özlemi, bazılarında ise pişmanlık var.

Hikayeler içine alıyor bu kitapta da insanı, ama Başkasının Rüyalarını okuyunca yazardaki gelişimi fark edebiliyor insan. Dili daha sadeleştirip zekice açılımlar yapmış o kitapta. Hatta oradaki düğünde geçen “Dört Örümcek Şov Orkestrası” bu kitaptan alınmış. Öykü okumayı sevenler için okunası bir kitap yine de Yalnız Uyuyanlar İçin