Hayat adil değil çoğunlukla
Kırmızı gözlüler altta kalıyor hep
Baştan başlayanlar her şeye, kimseye sormadan
Sürekli kaybediyor okey oynarken
Neden böyle oldu demeye kalmadan
Dünya geceye geçiyor sinsice
Karanlığa gömülüyor tüm alçaklıklar
En büyük aşk devrimdir demiş birisi
Yıllar önceydi unutmuyorum
Benim de aşkımdı devrim
Ya da devrim yapan bir aşktı içimdeki
Uzayda ya da zamanda bilinmeyen bir yerlerde
Öne çıkmaya hiç niyeti olmayan bir gençtim
Saf, salak biraz da özenen her yeni şeye
Yolculuklar ilgimi çekerdi
Hayata atılmaya hazır her isyankar gibi
Aşk biraz daha fazla ama
Denizle harmanlandım koşullar gereği
O dönem denizler geleceğimizdi
İstikbal de çıkmamıştı havaya henüz
Yüzmeye çalışıyorduk deniz kabuklarıyla beraber
Çeliğe su, gemiye renk verilmediği zamanlar
Gökyüzünden bir el uzanmıştı bana bir akşam
Daha, küçücük bir gelecek sorgulayanken
Bu senin demişti, elime bir fasikül tutuşturarak
Soğuktu ve akrep yükseliyordu güneşle beraber
Tüm dünyadaki serbest liderler,
Ya da özgür dünyanın köle insanları toplanmış
Bana bakıyorlardı, kabul edecek mi diye
Hazır değildim daha, söylemiş miydim?
Hiç bir şey için yeterli değildim
Reddettim haliyle kainatın efendisini
Gölgelerin gücü ırgalamıyordu fazla beni
Hayır dediğimde kimse kalmamıştı arkamda beni izleyen
Zengin olamadım, doğru olamadım, ünlü olamadım
Tarihe geçip kızı kapamadım belki
Ama gözlerim fasiküle kaymıştı bir ara neyse ki
Sürseler de beni sonra Kahire'den New York'a
Biliyordum çoğu kahramandan fazlasını
Hayat bir gösteri alanı, ucubelerin öne çıktığı
Başkaldıran ve kabul edenler var sadece
İkisi de olmak gereksiz ama aslında
Adil davranmıyor kimseye genelde çünkü hayat
Ölüyorsun bir de sonunda- ağlamaya gerek yok
O gün bugündür içiyorum sonumu düşünmeden
Çünkü çok değerli bir şey daha öğrenmiştim o akşam
Ölümden sonra alkol de yok
Yorumlar
Yorum Gönder