Bilmediğim bir şarkı çalıyor, Cumartesi- bugün cumartesi, günlerin en can sıkıcısı. Bitemedim hala, bir parça yanıyorum hala köz köz. Korkuyorsun fark ediyorum hemen. Geçmişin büyüklüğünden korkuyorsun. Geleceğin belirsizliğinden korkuyorsun. Benim deliliğimden korkuyorsun. Haklısın, ben de korkardım, yağmur gibi. Beyazsın benim yanımda- konuşmak istemiyorsun. Kırmızı kartonlar var üzerinde, umarım ağlamıyorsun. Rahatladın mı, öldün mü bilmiyorum- görmüyorum seni. Belki de göremeyeceğim bir daha. Böyle bir gelecek istemiyorum. Tam da böyle bir gelecek hak ediyorum ama. Bugün bitti cumartesi- çalıyor hala ama. Gülmek istemiyorum- ama gülemiyorum da hiç- istemiyorum da. Saçma cümleler kurmaktan başka bir şey yapamıyorum. Saçma cümlelerden oluşan bir hayatım olsun istiyorum. Bir daha ağlamak istemiyorum hiç. Sadece yağmur bir de gözlerim- ıslak her zaman. Tek bilen beni sensin, tek sevdiğim sendin. Sicimler çıkıyor geceden teker teker , geçiyor içimden, çıkıyor - çıkarıyor seni. Her sicim çıkarken acıyor bir kere daha içim. Her ıslandığında yüzün bir kere daha ölüyorum ben. Sen ne yapmak istiyorsun diyorsun bana. Bir şey diyemiyorum ben, çiçekleri sulamam ki hiç. Tek tek bitti hepsi, mecbur olduğum sendin bir tek. Yetmiyor ki bir tane şeytan bana uğraşmak için. Bekleyemem daha fazla. üzemem daha fazla. Tünel uzun , ben hala oradayım ama sen çoktan ışık oldun. Her ışık bir süre sonra karanlığa evrilir biliyorum ama senin karanlığın bile olamadım ben. Her şey kurur bir süre sonra. Her şey biter bir süre sonra- en iyi öğrendiğin bu oldu- öğrettin bana da sonunda. Nedenini hiç merak etin mi? neden seviyorum seni- neden ölüyorum sana? Ben etmedim, etmezdim ki. Sen o çocukluğumda kaçırdığım, büyüklüğümde kaçırdığım, hep var olanımdın çünkü. Dünyayı değiştiremezdim, seni değiştireyim dedim, olmazdı- olmadı. Nasıl oluyor beni tanımak hiç bilemedim, hiç hissettirmedin , sadece tanıdığını beni. Benimdin, mutluydum, öyle sanıyordum hep. Salaktım, rüya görebilirim sanıyordum, güzeli bilebilirim sanıyordum. Denizler benimdi evet, ama deniz yoktu senin olduğun yerde ne yazık ki. Cinayet işleyebilsem öldürmezdim belki yarını, derinlerden gelecek tek tınıyı. Derinlerdeki tanrı bizi birleştiremediyse, sevişemediysek , hissedemediysek neye inanacaktık ki? Elim değemeyecekse sana bir daha, niye? Başka cumartesi gerekmiyor bana, ya da başka bir şarkı. tek bir parça mürekkep yaşamaya, yada zehir yazmaya. Yeterli dönmek için bir dahaya. Kaçamıyorum çünkü senden, her aşık gibi. Bilmiyorum deme artık, bil - seni her düşününce daha fazla çırpınıyor kalbim. Ama her bilinmez ben olarak çıkıyorum . Keke yanımda olsan sen de. Bittim çünkü bu cumartesi.
Bilmediğim bir şarkı çalıyor, Cumartesi- bugün cumartesi, günlerin en can sıkıcısı. Bitemedim hala, bir parça yanıyorum hala köz köz. Korkuyorsun fark ediyorum hemen. Geçmişin büyüklüğünden korkuyorsun. Geleceğin belirsizliğinden korkuyorsun. Benim deliliğimden korkuyorsun. Haklısın, ben de korkardım, yağmur gibi. Beyazsın benim yanımda- konuşmak istemiyorsun. Kırmızı kartonlar var üzerinde, umarım ağlamıyorsun. Rahatladın mı, öldün mü bilmiyorum- görmüyorum seni. Belki de göremeyeceğim bir daha. Böyle bir gelecek istemiyorum. Tam da böyle bir gelecek hak ediyorum ama. Bugün bitti cumartesi- çalıyor hala ama. Gülmek istemiyorum- ama gülemiyorum da hiç- istemiyorum da. Saçma cümleler kurmaktan başka bir şey yapamıyorum. Saçma cümlelerden oluşan bir hayatım olsun istiyorum. Bir daha ağlamak istemiyorum hiç. Sadece yağmur bir de gözlerim- ıslak her zaman. Tek bilen beni sensin, tek sevdiğim sendin. Sicimler çıkıyor geceden teker teker , geçiyor içimden, çıkıyor - çıkarıyor seni. Her sicim çıkarken acıyor bir kere daha içim. Her ıslandığında yüzün bir kere daha ölüyorum ben. Sen ne yapmak istiyorsun diyorsun bana. Bir şey diyemiyorum ben, çiçekleri sulamam ki hiç. Tek tek bitti hepsi, mecbur olduğum sendin bir tek. Yetmiyor ki bir tane şeytan bana uğraşmak için. Bekleyemem daha fazla. üzemem daha fazla. Tünel uzun , ben hala oradayım ama sen çoktan ışık oldun. Her ışık bir süre sonra karanlığa evrilir biliyorum ama senin karanlığın bile olamadım ben. Her şey kurur bir süre sonra. Her şey biter bir süre sonra- en iyi öğrendiğin bu oldu- öğrettin bana da sonunda. Nedenini hiç merak etin mi? neden seviyorum seni- neden ölüyorum sana? Ben etmedim, etmezdim ki. Sen o çocukluğumda kaçırdığım, büyüklüğümde kaçırdığım, hep var olanımdın çünkü. Dünyayı değiştiremezdim, seni değiştireyim dedim, olmazdı- olmadı. Nasıl oluyor beni tanımak hiç bilemedim, hiç hissettirmedin , sadece tanıdığını beni. Benimdin, mutluydum, öyle sanıyordum hep. Salaktım, rüya görebilirim sanıyordum, güzeli bilebilirim sanıyordum. Denizler benimdi evet, ama deniz yoktu senin olduğun yerde ne yazık ki. Cinayet işleyebilsem öldürmezdim belki yarını, derinlerden gelecek tek tınıyı. Derinlerdeki tanrı bizi birleştiremediyse, sevişemediysek , hissedemediysek neye inanacaktık ki? Elim değemeyecekse sana bir daha, niye? Başka cumartesi gerekmiyor bana, ya da başka bir şarkı. tek bir parça mürekkep yaşamaya, yada zehir yazmaya. Yeterli dönmek için bir dahaya. Kaçamıyorum çünkü senden, her aşık gibi. Bilmiyorum deme artık, bil - seni her düşününce daha fazla çırpınıyor kalbim. Ama her bilinmez ben olarak çıkıyorum . Keke yanımda olsan sen de. Bittim çünkü bu cumartesi.
Yorumlar
Yorum Gönder