sessizce haykırmak istiyorum içimdekileri
bırakmak parça parça her şeyi uzaya
diğerleriyle aynı duman içinde kalsın orada
rüyalarım, gönderdiğim şarkılar
ya da yabancılaşmalarım
her konuşmamızın başında fark ettiğin
dünya ya da çıkrığı döndürüp duruyorum
aynı yerde başlayıp aynı yerde bitiriyorum her şeyi
yıldızların altında, o şarkıların sözünü arıyorum
uzaklar beni ifade etmiyor artık sana
ay da dolmuyor artık gözlerim kadar
kahraman kalmadı bugünlerde hiç
senin için kendini trenin içine atacak
sadece kurbanlar var bu gece
o dudakların, gülüşün, toplamda senin.
soğukkanlı olmakla övündüğümüz o mevsim bitti
otellerin mavi, oyunların lanetli olduğu
biten her şey, giden herkes,
hepsinin kalıntısı olmalı mı dinlenmeyen şarkılar gibi
dönüp duracak mıyız uzayda bu ritimle
uyanacak mısın yoksa ben daha anlatmadan
bizim hiç olamayan masalımızı
uyanacak mısın bir kez bile duyamadan
sessiz haykırışlarımı
ya da uzaydaki şarkıları
Yorumlar
Yorum Gönder