Çöp

Tırmanmaya çalışıyorum hiç durmadan
Hiç olmadığım kadar kokuyorum gürültüden
Anlamsız sesler her yerde, her yerimde
Kaçmaya çalışıyorum
Kendimde kalıyorum yine
Dünya bir solaryum sanki
Ve ben hiç olmadığım kadar beyazım
Esmer insanlar bakıyor aşağı
Ben denize gitmek istemiyorum diye bağırıyorum
Beyazsın sen diyorlar etrafımdaki yanma sevdalıları
Tırmanmaya çalışıyorum çöp kutusunun ağzına
Esmer şekerler düşüyor üstüme
Hiç olmadığım kadar tatlı olur muyum diyorum
"Sakın bir daha soru sorma
Beyaz, esmer , portakal ya da kabuk
Hepimiz eşitiz çöp kutusunda
Bunu düşünenler yaşayabilir sadece burada
Bir de zengin japonlar"
Diyor bir ses abuk sabuk
Ama kim bilmiyorum
Görmüyorum hatta
Anlamıyorum hiç bir şeyi
Duymuyorum da, sade gürültü var
Genç olsaydım ölürdüm herhalde
Sorun bende diyip başlıyorum tekrar tırmanmaya
Tekrar kayıyorum alkışlarla
Daha iyi kaydın bu kez diyor abuk ses
Ne bekliyoruz, ne önemli olan bu kadar
Hala anlayamamışsın o zaman diyorlar tek nefes
Gürültü başlıyor tekrar
Esmer insanlar var tepede, esmer şekerleri atan
Gülüyorlar bana- sorun bizde değil diye
Sonra
Sonrası çöp