Düşleyen

Bazen sadece düşlemek gerekir
Her şeyi fark ederiz o zaman
Denizin üstündeki yelkenli oluruz
Üstümüzdekilere aldırmadan sevişiriz rüzgarla
O ismini bilmediğimiz kuş oluruz
Tepeden bakıp insan denen mahlukatlara
Gece kayboluruz, karanlıkta görünmez olur çünkü kuşlar
Uydu oluruz o zaman hava kararınca
Yıldızlar uzakta çünkü baya
Dünyayı seviyoruz biz, yaşayacak kadar olmasa da
Başımız dönünce fazla dönmekten dünyayla
Çocuk oluruz kendi etrafında dönen
Sonra durdurur anne babamız bizi
Uyku vaktimiz gelmiştir, geçeriz odamıza
Rüya oluruz sonra
Başımız yeterince dönmemiş gibi
Orada da dans ederiz sabaha kadar
Sadece rüya olunca görebildiklerimiz var ya hani
Sabah olunca çıkarız biz de rüyalıktan
Masal oluruz Şehrazatla
Dua ederiz bir de
Bin bir gece bizi onun dinlemesi için
Hani şu dans ettiğimiz, seviştiğimiz
Rüzgarımız dünyamız her şeyimiz
Masalların zamanı bitince de kendimiz oluruz
Birinci çoğul şahıstan kurtulmaya çalışan
Onun düş kurma zamanı gelmiştir çünkü
Sadece ben olacağım orada