değişmemek üzerine kurmuştuk yaşamlarımızı
gerçekleri istemiyorduk, yetiyordu olanlar bize
siz olsanız yetmez miydi ki, güzeldi sonuçta
güzel olan her şey biter lafı bize gelmemişti daha
evet yaşıyorduk esen rüzgarla günlerimizi
sonra doldu senesi son kullanma tarihi satıcılarının
bize satamadan göçtüler bu topraklardan
keskin bir çiş kokusu , bir de ten
hala önemsemiyorduk biz- değişemezdik sıkılsak da
değişmemek üzerine kurmuştuk yaşamlarımızı çünkü
hatırlıyorum daha ölmemişti 20 yıl önce doğanlar
benim de ilk yılımdı henüz ölmediğim
takma demişlerdi o kadar, daha gitmeden
son kullanma tarihi satıcıları, sona erecek nasılsa
o zaman fark ettim - yok o zaman değil bir yıl sonra
bana bıraktıkları mektubu , sarı zarfta ve mühürlü
bir gün kalmıştı kullanma tarihinin sona ermesine
açtım baktım heyecanla- önemliydi çünkü onlar
garip bir şiir vardı içinde şaşırdım tabi
satıcılar şiir yazamaz diye biliyordum ben
tıpkı gözlüklü garip adamların yazmaması gerektiği gibi
"Kimse bilmeyecek neden gittiğimizi
Sen sadece, şimdi ve eskinin sahibi
Eskiden biliyordun ne yapman gerektiğini
Şimdi de emin gibi görünüyorsun sanki
Yarının ne getireceği, işte o biraz göreceli
Bizim sana ve etraftakilere bırakacağımız son bilgi
Her şeyin de bizim gibi bir gün biteceği
Çünkü son kullanma zamanı olmayan bir şeyi
Tanımlayamazsınız isteseniz de sanki gerçekmiş gibi"
o andan sonra düşünmeye başladım ben de geceleri sürekli
gerçek miydi? bu şey ve etrafımdaki her şey
sonsuza kadar kalmayacak gibi geliyordu artık
yarın sağ ayağımın başparmağının kül olmayacağı ne malum
ya da unutabilir miydim beraber yürüdüğüm ninnileri
uyuyabilir miydim artık parkurlar bana şarkı söylerken
umursamasam olur muydu uyurgezerken rehber olmadan
uzun uzun düşünmek gerekiyordu ben de yaptım
neden gitmişlerdi ki, daha alacağım şeyler vardı benim
yaşamların değişmemek üzerine kurulduğu bir yerde
değişmeyen tek şey değişimin kendisidir
diyecek kadar klişe olsam da fazla değişmeden henüz
değiştim ben de gidenlerin ardından
fark edebiliyorum bunu
artık daha uzun cümleler kurabiliyorum mesela
her yıl mayısın son haftasında iki anne yapıyorum topraktan
haziranda öldürüyorum ama birini
sonra her gün bir parmağımı yakıyorum
onların hatırası için, göçenlerin
ve artık gerçekleri istiyorum ben-ne kadar değiştirse de beni
ninnileri uyumadan önce alıyorum bir ölçek gerçekle birlikte
kendim buluyorum artık son kullanma tarihlerini bir de
benimki bugün - aşkımız da iki gün sonra
sonra
sonraya gerek yok
Yorumlar
Yorum Gönder