Bazı şeyler vardır, ta en başından düzensizliğini fark edersiniz. İçinde sizi rahatsız eden bir şeyler vardır. Bu ne dersiniz, ben buna mı kaldım - gitmeliyim buradan. Bakmamalı- dinlememeli- sevmemeliyim bunu. Kaçmak istersiniz ondan, bu bazen bir film olur - tinto brass filmleri gibi belki. Bazen bir şarkı olur, bazen bir kitap, bazen de bir kişi. Ama olmaz, kaçamazsınız. Hayır şeytan tüyü filan değil. O sizi rahatsız eden şey aynı zamanda bağlayandır çünkü. Bağımlı olmuşsunuzdur ona. Size içini açması, en kötü yanlarını göstermesi fikri, içine çekmektedir sizi. Nasıl bir anemon önünden geçen masum bir balığı içine çekerse, sizi rahatsız eden o şey de sürekli üzerinize gelir. Size içindeki en naif tınıları gösterene kadar tekrar ve tekrar hapseder. Şu aralar benim için bir şarkı bu - ya da ben öyle sanıyorum. Baştaki kaosvari giriş, sonra kızın sesi arkasındaki uyumsuz bateri ve kulak tırmalayan gitar.sonra da yaylılar diye addedilen öte dünya sesleri. Tekrar ve tekrar dinlemekten vazgeçemiyorum hiç. Belki de benim olmak istediğim şey bu - bu şarkı. Uyumsuz şeylerin dayanılmaz birlikteliği. İnsan bir şarkı olabilir mi ki hiç. Tam kurtuldum diye rahatlarken güzelliğini ve onu bırakamayacak olmamı tekrar beynime sokan bir şarkı hem de. Biliyor zaten kadın --özelde moloko- şarkının başında ben duyman gereken sesim diyor zaten. Yakındaki nefesini soluyorum zaten orada ve kulağıma gürültünün girmesine izin veriyorum. Sonra bazen ben oluyorum o şarkı, bazen sevdiğim insan, bazen de sevmediklerim. Bazen geceden sakınıyorum molokoyu- götürebilir diye kimseye söylemeden gizlice, bazen - yine tekrar tekrar- ben alt ediyorum geceyi ve o kaostan yara almadan çıkan keman oluyorum. Şu an düşünüyorum şarkıdaki gibi, acaba ben gerçekte yok muyum - sadece senin hayalin ya da dinlediğin bir şarkıda- bu şarkıda- bir aksak bateri sesi miyim? Sen de olmayabilirsin oysa. Şu an onu düşünmüyorum ama. Biliyorum böyle şarkılar oldukça bağımlı olacağım, sen de olacaksın her zaman içten içe beni rahatsız eden ama kölesi olduğum. Bu şarkıyı hiç dinlemedin belki, yo dinlemişsindir bende açık çünkü. Bende en fazla açık olan şey sensin. Bilmeniz gerekir birbirinizi. Bu ayrılık şarkısı garip bir şekilde ayrılık değil benim için. Bütünleşme , seninle - kendimle- hayatımın başından sonuna kadar gördüğüm kim varsa bir de. İşte bir de onların hepsiyle bütünleşme şarkısı. Sonra hepsinin beni tek tek terk etmesi. Benim kendimi terk etmem. Benim şarkının çıkışına dönüşmem ama bir türlü çıkamamam. Hep giriş kısmında kalmam çıkış olarak. İnsanlar neden dinler şarkıları ki, keyiflenmek - üzülmek- ne biliyim daha bir sürü sebepten elbette. Rahatsız olmak için dinlenebilir mi? Nasıl rahatsız olmak için aşık olunursa o da yapılır. Şarkıdaki gibi terk edilen ya da beklenen hangimiziz bilmiyorum hiç. Ama bitti demesine rağmen hiç bitmiyor şarkı , benim gibi, senin gibi, bizim gibi. Her şeyi söyledim sanırım şarkıyla ilgili. Bir şey ifade etmeyen her şeyi. Herhalde uzunca bir zaman dinleyeceğim bu şarkıyı birimiz diğerinin içinde yok olana değin. Over and Over
Bazı şeyler vardır, ta en başından düzensizliğini fark edersiniz. İçinde sizi rahatsız eden bir şeyler vardır. Bu ne dersiniz, ben buna mı kaldım - gitmeliyim buradan. Bakmamalı- dinlememeli- sevmemeliyim bunu. Kaçmak istersiniz ondan, bu bazen bir film olur - tinto brass filmleri gibi belki. Bazen bir şarkı olur, bazen bir kitap, bazen de bir kişi. Ama olmaz, kaçamazsınız. Hayır şeytan tüyü filan değil. O sizi rahatsız eden şey aynı zamanda bağlayandır çünkü. Bağımlı olmuşsunuzdur ona. Size içini açması, en kötü yanlarını göstermesi fikri, içine çekmektedir sizi. Nasıl bir anemon önünden geçen masum bir balığı içine çekerse, sizi rahatsız eden o şey de sürekli üzerinize gelir. Size içindeki en naif tınıları gösterene kadar tekrar ve tekrar hapseder. Şu aralar benim için bir şarkı bu - ya da ben öyle sanıyorum. Baştaki kaosvari giriş, sonra kızın sesi arkasındaki uyumsuz bateri ve kulak tırmalayan gitar.sonra da yaylılar diye addedilen öte dünya sesleri. Tekrar ve tekrar dinlemekten vazgeçemiyorum hiç. Belki de benim olmak istediğim şey bu - bu şarkı. Uyumsuz şeylerin dayanılmaz birlikteliği. İnsan bir şarkı olabilir mi ki hiç. Tam kurtuldum diye rahatlarken güzelliğini ve onu bırakamayacak olmamı tekrar beynime sokan bir şarkı hem de. Biliyor zaten kadın --özelde moloko- şarkının başında ben duyman gereken sesim diyor zaten. Yakındaki nefesini soluyorum zaten orada ve kulağıma gürültünün girmesine izin veriyorum. Sonra bazen ben oluyorum o şarkı, bazen sevdiğim insan, bazen de sevmediklerim. Bazen geceden sakınıyorum molokoyu- götürebilir diye kimseye söylemeden gizlice, bazen - yine tekrar tekrar- ben alt ediyorum geceyi ve o kaostan yara almadan çıkan keman oluyorum. Şu an düşünüyorum şarkıdaki gibi, acaba ben gerçekte yok muyum - sadece senin hayalin ya da dinlediğin bir şarkıda- bu şarkıda- bir aksak bateri sesi miyim? Sen de olmayabilirsin oysa. Şu an onu düşünmüyorum ama. Biliyorum böyle şarkılar oldukça bağımlı olacağım, sen de olacaksın her zaman içten içe beni rahatsız eden ama kölesi olduğum. Bu şarkıyı hiç dinlemedin belki, yo dinlemişsindir bende açık çünkü. Bende en fazla açık olan şey sensin. Bilmeniz gerekir birbirinizi. Bu ayrılık şarkısı garip bir şekilde ayrılık değil benim için. Bütünleşme , seninle - kendimle- hayatımın başından sonuna kadar gördüğüm kim varsa bir de. İşte bir de onların hepsiyle bütünleşme şarkısı. Sonra hepsinin beni tek tek terk etmesi. Benim kendimi terk etmem. Benim şarkının çıkışına dönüşmem ama bir türlü çıkamamam. Hep giriş kısmında kalmam çıkış olarak. İnsanlar neden dinler şarkıları ki, keyiflenmek - üzülmek- ne biliyim daha bir sürü sebepten elbette. Rahatsız olmak için dinlenebilir mi? Nasıl rahatsız olmak için aşık olunursa o da yapılır. Şarkıdaki gibi terk edilen ya da beklenen hangimiziz bilmiyorum hiç. Ama bitti demesine rağmen hiç bitmiyor şarkı , benim gibi, senin gibi, bizim gibi. Her şeyi söyledim sanırım şarkıyla ilgili. Bir şey ifade etmeyen her şeyi. Herhalde uzunca bir zaman dinleyeceğim bu şarkıyı birimiz diğerinin içinde yok olana değin. Over and Over
Yorumlar
Yorum Gönder