Uzayda kaybolan her insan gibi
En başta yıldızlara baktım ben de
Serenat yapan var mı bana uzaklardan diye
Yalanmış o da bize söylenen her şey gibi
Hep o şişko gözlüklü resmi tarih yüzünden
Dünyadayken hiç haz etmezdi benden zaten
Burada da peşimi bırakmadı tilki
Ölü bir uydunun arkasına saklandım
Sesimi de duyamayınca döndü dünyaya hemen
Hiç beklemezdim, çok kolay vazgeçti benden
Ses konusunda da yalan söylemiş zaten hemen anladım
Uzayda hayat yok derler, olmaz kulaklık yoksa tabi
İnsan etraftaki sesleri başka türlü nasıl duyabilir ki
Kulaklığımı takıp, başka bir ipucu aradım
Gecenin içinde bir gül sesi duydum sanki
Her yer gece dedi gül sonra bana, uzay burası
Dikkatli baktım, ses değildi gülden gelen, ışıktı
Bir de arkasında duran küçük bir çocuk efekti
Kafasında teneke elinde kılıç bağırıyordu
Kovmaya çalışıyordu gülünü kapmaya çalışan koyunu
Görebildim kalbimden bakarak neyse ki
Sonra başka bir fısıltı duydum uzakta
Ağlayan rüzgarın sesiydi kulaklığıma gelen
Hemen koştum yanına, ne işi var burada demeden
Anlayamadım, Fransızca konuştu en başta
Türk olduğumu anladı sonra bir ihtimal
Göz yaşlarının arkasından uysal uysal
Bulutlarımı kaybettim dedi kaçamak bir bakışla
Üzüldüm tabi, eski dostumdu rüzgar
O beni çıkaramasa da çok anımız vardı beraber
Bir keresinde dünyadayken, o havalı ben derbeder
Bağırmıştık birbirimize avazımız çıktığı kadar
Unutmuş herhalde, ben "En sevdiğin yanında olur hemen
Gözlerini kapatıp istersen gerçekten" diyemeden
Uçtu gitti yanımdan, başka bir yerden çağırmışlar.
Hazır kaybolmuşken uzayda ve bir şey demiyorken kalbim
Ne uğraşacağım dedim, dünyanın taşıyla çamuruyla
Oralar da kararmıştır zaten, insanlığın hamuruyla
Şimdi kim çekecek, her gün yeni istekler, yeni bir seçim
Kulaklığım kulağımda, gözlerim kalbimde, burda mutluyum
Bir şey geldi aklıma sonra, sanki bir şeyi unutmuştum
Ben de gözlerimi kapattım sıkıca ve gerçekten çok istedim
Yorumlar
Yorum Gönder