Paslı yangın merdiveninde buluştuğumuz geceydi
Aya takıntımın başladığı
İkna etmeye çalışıyordum seni,
Hala sevilebilecek, güzel şeylerin olduğuna
Her şeye rağmen bu dünyada ve ülkede
Büyümemişti ay daha, süper olmamıştı
Ben de büyümemiştim
Yok büyüktüm de
Hala küçük sanıyordum kendimi, sanki önemliymiş gibi
Sen de direniyordun hala
Gözlerini kaçırıyordun benden
Ağzında klasik devrimci cümleleri
Ben de biliyordum ezildiğimizi
Günden güne değiştiğini her şeyin kötüleştiğini
Bir yerden başlamak gerektiğini
Ama benim de başlamam gerekti bir yerden
Öptüm sonra
Çünkü seni sevdiğimi de biliyordum
Kızardın başta
O gece o an o ayın altında
Beş dakikada değişmişti sanki hükümet, ülke dünya
Biz kalmıştık sadece, sen, ay ve ben
Ne kadar kötü olursa olsun her şey
O gece güzeldi üçümüz için de
Yarın ne olacağını kimse bilmiyordu
Ay bir şeyler hissediyordu gerçi
Saklanmaya başlamıştı hafiften
Ama biz
O gece o paslı merdivenlerde
Ay bizden kaçarken
Herkes her şeyden korkarken
Deli gibi seviştik
Yarın olmayacakmış gibi
Olmadı da
Vurdular seni ayrıldıktan sonra
Ay da çıkamadı piyasaya her gece sonra
Çıktığında da utandı bakmaya yüzüme
Ben
Sırf seni sevmek için yaratılmış ben
Bir daha başlayamadım hiçbir şeye
Sonra güneş doğdu bahar geldi
Senin devrimin de geldi baharla
O gece ay neşeyle tekrar ortaya çıktığında
Yangın merdiveninin orada tek başına kaldı
Uzaklara baktı sonra ve güldü
Ben artık yanındaydım çünkü
Yorumlar
Yorum Gönder