Sabahlar ve İnsanlar

Gümbür gümbür çalma bu olsa gerek. Sabahları insan daha mı düşünceli oluyor, kim bilir. Sırf yolda dolaşan insanların suratlarına bakarak, sabahları ters mi düz mü kalktıklarını anlamak mümkün mü? Ben büyüsem herhalde, sabahları değil akşamları düşünceli olurdum, önemli insanlar gibi. Sabah ne düşüneceksin; uyan, yıka bir yerlerini- isteğe kalmış çap ve kapsamı-dişler çeşitli şekillerde fırçalanır ya da fırçalanmaz-sadece anneye bağlı, rutinine bağlı olarak kahvaltı/iki yumurta/gevrek(izmirli olmayan) ya da geç uyanıp iki poğaça ile koşulur sokak yaşamına- servise - arabaya- ya da ne bileyim neresi varsa. Arada sabah sevişmelerini çıkaran ballı güruh da var tabi. Bu arada nasıl düşünsün insanlar, Auguste Comte, pozitivizm, suratsızlık filan.İşte bu ahval ve şerait içinde dahi - koşarayak- insan suratlarına bakanlar vardır diye düşünüyorum. Bir çırpıda diğerlerinin gecelerinin nasıl geçtiğini anlıyor bu insanlar. Bu erkenden yatmış tavuk gibi/ bunun eşi,sevgilisi vermemiş suratsız kalkmış hep/bu bütün gece duvar örmüş sanki / bu mutlu çoğu insanların aksine /bu bolca erkek kalbi yemiş hala 18inde gibi/ bu sadece salak mutlu taklidi yapıyor diye. Bu insanlara imrenir miyim bilmiyorum? O kadar ukala taklidi yapmaya gerek yok bence. Sadece o analizlerin mutlu ya da salak kurbanı olmak için çalışmak yeter herhalde. Bu aralar da tam bu insan tipine uyuyorum ben. Mutlu uyanmak için sabahları, geceleri duvar üstüne duvar dikmeye gerek yok. Sabahları güzel bir günaydın yetiyor bazen.