Karşıdakiler

5.5 aylıkken konuşup 9 unda yürüyenler iyi bilirler

Dünya yuvarlak olduğu kadar sahtekardır da

Üzerlerine gelip şarap döken kadınlar da

Sahte peygamberin elçileri olmakla övünürler

1.5 - 2 yaşındaydım herhalde yaklaşık

İlk fark ettiğimde karşı cinsin hinliklerini

Sırnaşık ruhlu Sevda cilve yaparak yaklaşıp

Hızlıca kapınca ağzımdakini

İlkokulda öğretmenimden, ortaokulda Emelden

Lisede de hemşireden kazık yemiştim.

Sonrası silinmiş nedense belleğimden

Oysa ben janetin orağıyla büyümüştüm

Rüyalar da görmüştüm geceleri anlatmak istemediğim

Gizli - açık- platonik - sevimsiz şeylerim de olmuştu

Diyince tek bildiğim hiçbir şey bilmediğim

Sokrat dedi kızlar , yanıma yaklaşmaz oldu

Domuzları seven kızlar hep uzak durdu benden

Biliyordum hepsi düzenbaz sahtekar ve aşağılık

Ve hayvanlar gibi istiyorum onları artık

Hep o sevda yüzünden emziğimi geri vermeyen

Bu şiir hak ettiğinden fazla uzadı

Herkes son kısımları merakla bekliyor

Gece üç olunca kafamdaki anti feminist ayı

Boş ver herkesi sadece keyfine bak diyor

İşte bu ahval ve şeraitte bitirirken bu şeyi

Dünya durmayarak dönekliğini ısrarla gösteriyor

Elimde kalan son düzgün benlik kırıntısı

Onların arkasına saklanmış, bana pis pis gülüyor

Kimseye kanmayacağım artık desem de bu gece

Yarın aynı kalacağım hep mağrur ve mağdur

Sürünerek geleceğim yanına yine

Kaçamayacağım tek kaderim, tek sonum budur.