Sayı
dolu ömrümde sadece altıyı anlamadım
Şanssız
günlerim oldu, belki aylar, yıllarım
Sergilerle
kermesler arasında salınım hep hayatım
Sürekli
hep üstüne koyarak, bir fazlasını yaşadım
Sanmayın
ki ben hep mutlu oldum arkadaşlarım
Seven
kadar nefret eden de oldu arada
Şımarıklar
hep uzaktan baktı bana
Şairler
hep küçük gördü vurdular kafama
Şahinler
götürdü sonra onları ormana
Selvi
ağaçlarında, taktılar hedef tahtama
Salyangozlarla
sardılar etraflarını sıkı sıkı
Sarmaşık
bulamadınız mı dedim ne aykırı
Şaşırmayın,
ne önleri görünüyordu ne arkası
Sistemim
var benim, şairleri vururken bile ayrı
Sefiller,
anlamadılar beni, öldürdüler salyangozları
Sarkaçlar
başımı döndürdü ormandan dönünce
Şarap
içmişsindir dedi, falcı bacı hece hece
Sepet
sepet yumurta, bir de safari içince
Şarkı
söyledim, istemediler, sesim fazla ince
Sanki
o şairler çok güzel söylüyor yeri gelince
Sanmam
ki benim kadar iyi oynasınlar , İsim
Şehir
, Hayvan, Bitki bunlar hep benim işim
S
ile Ş birlikte olmalı ama yoksa durum vahim
Şaka
yapmaya kalkan olursa emin olun bilirim
Şekil
yapanlara sözüm yok gerçi, onu biraz severim
Sayı
dolu ömrümde sadece altıyı anlamadım
Sekiz
bile mantıklıydı bir yere kadar, aldırmadım
Son
sürat gelen bir lokomotife yine aldandım
Sarı
saçlı insanlara karşı neden bunca zaafım
Seni
de sonunda bu saçma şiire katmayı başardım.
Yorumlar
Yorum Gönder