Ne istiyorsunuz benden ya, neden ben. Burada olan binlerce duvarcı var. Hepsi kendi duvarını kimselere fark ettirmeden sessizce yerleştiriyor benim gibi. Benimkiler hem daha özensiz onlardan. Sakarım biliyorum. Peki sizler niye benle uğraşıyorsunuz ki. Daha düne kadar tek başıma uğraşıyordun şu şeyle geceleri. Gündüzleri de keyfime göre müzik dinliyor uyuyor ya da duvarların getirisi ile ilgili şeyleri okuyordum . Şimdi günümün her şeyi sizle doldu. Farklı ülkelerden gelen dikkatli izleyiciler. Bütün gün ve bütün gece başımdalar. Birisi fotoğraf çekmek istiyor, diğeri imzalı bir tuğla. Gündüzünü benimle geçirmek isteyen bile var. Bunlar böyle etrafımı sardıkça ben daha kapatıyorum kendimi. Kendimde kalmak istiyorum bn. Eski duvarcıyı istiyorum. Biliyorum çünkü - yaşadım ben daha önce . İlk önce bağlanıyorsun birisine , bu meraklı ekipten. Önceleri güzel geçiyor- gündüzleri başta - sonra hep berabersiniz. Kıskanmaya başlıyor sonra hayatındaki diğer şeyleri. Duvarcının hayatındaki diğer şey sadece duvar olduğu için de o oluyor kıskanılan. Başta az vakit ayırıyorsunlar.Sonra başlıyor bu tuğla burada güzel durmadı sanki demeye. Ya da sadece surat asmalar anlamsızca. Üzmemek için duvara boş veriyorsun. Sonra seni var eden özelliği kaybediyorsun . Tek mevcudiyet nedenini. Ve haliyle bir şeyin kalmadığı için terk ediliyorsun. Sağlam yapamadığın ve üstüne devrilen duvarlarla kalıyorsun ortada. O yüzden ben kendimden başkasını istemiyorum. Ayı başka türlü saklayamam insanlardan çünkü. Duvarcıyım ben. Duvar yaparım. Plan değil.
Yorumlar
Yorum Gönder